Rozdział 8

Nazajutrz. Przygotowywałam się do spotkania z Aleksem ,gdy nagle zadzwonił mi telefon.
To była Sara.
- Hej. Pamiętasz ,że dzisiaj jest moja sesja ? Wczoraj wieczorem do ciebie dzwoniłam. - usłyszałam jej głos w słuchawce.
Tak naprawdę zapomniałam . Dzwoniła do mnie bardzo późno. Niestety byłam średnio przytomna.
- Oj zapomniałam , ale umówiłam się z Aleksem żeby porozmawiać. Przyjdę do ciebie później .
Mam nadzieję że się nie gniewasz ?
- No dobra wybaczam ci .  Muszę iść . Do zobaczenia
- Cześć !- zakończyłam rozmowę.
Już przygotowana zeszłam na dół , aby coś zjeść. Marta podała mi jajecznicę z uśmiechem na twarzy. Zawsze na jej twarzy malowała się radość bez względu na sytuację po za tym to dla każdego była miła.
Kiedy zjadłam wyszłam na dwór i czekałam.
Dziś na niebie wisiało piękne słońce oświetlając mój piękny i zadbany ogród , ale mimo to było chłodno .
Więc na strój składający się ze spódniczki i bluzki zarzuciłam płaszcz  a nos włożyłam ciemne okulary .
















W końcu z zakrętu wyjechała czarna limuzyna. Rozpoznałam w niej samochód Aleksa.
Otworzyłam drzwi i do niej weszłam. Siedzenia obite były czarną skórą przez to w powietrzu unosił się charakterystyczny zapach ,który przypominał mi zapach nowej torebki.
- Hej . - od razu się przywitałam z uśmiechem na ustach . Gdy go widziałam w brzuchu miałam motylki.
- Cześć. Zabieram cię gdzieś.- on również odpowiedział z uśmiechem.
- A gdzie ? - byłam naprawdę ciekawa.
- Zobaczysz. - odpowiedział .
Do momentu w którym mieliśmy wysiadać nie odzywaliśmy się do siebie.
Rozejrzałam się dookoła i zobaczyłam wejście na naszą wrocławską pergolę.
Byłam tutaj jak byłam mała , ale mimo to pamiętałam jak wygląda.
- Pójdziemy się przejść ? - zapytał się Aleks
- Jasne - odpowiedziałam
Spacerowaliśmy dokuczając sobie nawzajem .
Pociągnął mnie za rękę i doprowadził mnie przed taką bramę prowadzącą do ogrodu japońskiego. Jak wskazywała tabliczka , która była przed wejściem .
Aleks kupił bilety i weszliśmy do ogrodu pełnego pięknych kwiatów.
Droga ,którą poszliśmy prowadziła dookoła stawu na którym  znajdował się piękny brązowy most
Spacerowaliśmy nad samym brzegiem , kiedy moja noga osunęła się . Prawie bym wpadła do tego stawu , ale Aleks złapał mnie w talii i na to nie pozwolił. Odwróciłam się do niego tak , że moje usta znalazły się na wysokości jego . Powoli się do niego przysuwałam , ale w pewnym momencie po prostu odskoczył ode mnie.
Wziął mnie za rękę i zaprowadził do ławki  na ,której usiedliśmy.
- Masz przecież chłopaka - powiedział cicho
- Już nie .Wczoraj zerwaliśmy.-po prostu oznajmiłam-  Adam ci się nie chwalił ?- zapytałam z wrednym uśmieszkiem .
- Co ? Nie powiedział mi . Ale nie to chciałem ci powiedzieć .
- No to o co chodzi ?
- Nie powinniśmy być razem .Po prostu nie chce z tobą być.
Zrobiło mi się smutno  tak jak jeszcze nigdy . I zapomniałam o tym co ja miałam mu powiedzieć.
- Nieważne , Wiesz co nie chce cię znać . Lepiej pogadaj z Adamem ma ci coś ważnego do powiedzenia. - Cześć - dodałam i uciekłam nie pozwoliłam sobie płakać
Zdzwoniłam do Sary i poprosiłam o adres tego studia w którym miała sesje . Powiedziałam że wszystko jej opowiem gdy będę na miejscu.
Później znowu zadzwoniłam po taksówkę.
Gdy byłam na miejscu zobaczyłam nowoczesny budynek. W którym było nieskazitelnie biało.
Zapytałam się recepcjonistki o sesje Sary . Od razu skierowała mnie pod właściwy pokój.
Napisałam Sarze że czekam pod drzwiami .
Wyszła do mnie , a  ja jej wszystko opowiedziałam . Niestety po chwili musiała wracać .
A ja jednak nie wytrzymałam i po tym jak zniknęła za drzwiami zaczęłam płakać.
Poczułam jak ktoś się do mnie przysiada . Podniosłam głowę i zobaczyłam

No i napisałam :-)
Mam nadzieje że się podoba